مقایسه انگیزش درونی ـ بیرونی و گرایش به تفکر انتقادی در دانشجویان سال اول و آخر رشته ی پرستاری و مامائی

هدف از این پژوهش مقایسه انگیزش درونی ـ بیرونی و گرایش به تفکر انتقادی در دانشجویان سال اول و آخر رشته ی پرستاری و مامائی هدف اصلی پژوهشی حاضر می باشد. مطالعه حاضر از نوع مطالعه توصیفی بوده و از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی جهت انتخاب نمونه ها استفاده شده است که در کل 155 نفر ازمودنی وارد مطالعه شد اند . از این تعداد 70 نفر را گروه مامائی و 85 نفر را گروه پرستاری تشکیل داده اند و به دلیل تک جنسی بودن دانشجویان مامایی فقط افراد مونث در این گروه شرکت نموده در حالی که نمونه های گروه پرستاری را هر دو جنس تشکیل داده اند. داده ها به وسیله مقیاس انگیزش تحصیلی (ams) و آزمون گرایش تفکر انتقادی کالیفرنیا (ctdi) تهیه شده و با استفاده از نرم افزار spss 19 (آمار توصیفی، آزمون تی گروههای مستقل) بررسی شده اند. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهند که بین انگیزش درونی- بیرونی دانشجویان سال اول و آخر رشته های پرستاری و مامایی تفاوت معنی داری وجود نداشته و همچنین بین تفکر انتقادی دانشجویان سال اول و آخر رشته های پرستاری تفاوت معنی داری وجود ندارد. اما در بررسی تفکر انتقادی دانشجویان سال اول و آخر رشته مامایی دانشجویان در زیر مقیاس تعهد با یکدیگر تفاوت معنی داری داشته و در دو زیر مقیاس خلاقیت و کمال تفاوت معنی داری ندارند. یافته های فعلی با اکثر یافته های قبلی محققین همسو بوده، بنابراین پیشنهاد می شود روش های موثر در ایجاد تفکر انتقادی مانند یادگیری مبتنی بر حل مساله و یادگیری مشارکتی، به نحو مقتضی در آموزش دانشجویان در نظر گرفته شود و به افزایش و بهبود تفکر انتقادی دانشجویان توجه شود و فرایند آموزش بر این اساس ارائه گردد.